Er wordt vaak gezegd dat de islam slecht bekend is of verkeerd wordt begrepen, maar er worden te weinig vragen gesteld over de redenen voor deze onwetendheid of misverstand. Een van deze redenen is het naar de achtergrond verdringen – en soms zelfs de volledige vergetelheid – van de spirituele dimensies van de leer van de islam, door te veel nadruk te leggen op de bevestiging van het dogma en de rituele aspecten van deze religie. Met name de profetische leringen over adellijke karakters, zelfbeheersing en innerlijke kennis zijn grotendeels onbekend bij het grote publiek, moslim of niet. Het doel van deze verzameling hadiths is om het belang van stilte in het persoonlijke leven van de Profeet en in de spirituele opvoeding die hij doorgaf aan de mensen om hem heen te benadrukken. Weten we tegenwoordig zelfs hoeveel hij stilte waardeerde? Maken we geen karikaturen van hem als we hem tot een ijverige prediker maken, terwijl zijn kleinzoon, al-Ḥasan, deze getuigenis naliet: "De Boodschapper van God, genade en vrede, was vaak bedroefd, altijd meditatief en rustte weinig. Hij had lange momenten van stilte en sprak alleen als dat nodig was. Weten we ook dat hij de mannen en vrouwen om hem heen leerde dat zwijgen " de eerste vorm van aanbidding van God" of zelfs "de meest toegankelijke vorm van aanbidding van God" is ?

Bibliografische informatie