Onder de lange litanie van misdaden die door de geschiedenis heen aan moslims worden toegeschreven, is er één die bijzonder sensationeel is: het tijdperk van de ‘Barbarijse piraten’, deze beruchte zeebands die naar verluidt drie eeuwen lang meedogenloos de Middellandse Zee hebben afgespeurd en de kusten van Europa en het gevangennemen van meer dan een miljoen blanke en christelijke slaven.

In dit werk doet de auteur recht aan de historische waarheid en plaatst hij de Barbarijse eilanden in hun context, die van de impuls die de geest van de kruistocht gaf aan de christelijke piraterij en de talloze aanvallen op islamitische kusten en schepen uit de middeleeuwen. met het uitgesproken doel om de economie van de islamitische beschaving op de knieën te krijgen – een methode die toen op de hoogste plaatsen werd getheoretiseerd. Terwijl dit werk de vele kruistochten en prekoloniale expedities tegen Algiers, Tunis of Marokko vertelt, herinnert het eraan dat de strijd van de grote admiraals van de Maghreb, een galerij van kleurrijke figuren waar de gebroeders Barbarossa een plaats naar keuze innemen, vooral een strijd was verzet tegen de overwinningsdrift van het westerse christendom richting Noord-Afrika; Het voortbestaan ​​van de islam in deze regio stond op het spel en werd vervolgens bedreigd met overweldiging door de Spaanse legers.

Zoals gewoonlijk keert de auteur uiteindelijk terug naar de vele mythen, leugens en propagandistische manipulaties die dit historische onderwerp omringen, in het bijzonder over kwesties die verband houden met de slavernij en de behandeling van gevangenen aan beide oevers van de Middellandse Zee.